REKOMENDACJE DOTYCZĄCE TELEWIZYTY

nie Telewizyta nie może być realizowana w następujących sytuacjach:

  • Nagłego pogorszenia stanu zdrowia (ale zdalny kontakt z lekarzem może być uzasadniony w celu uzyskania informacji co do pierwszych działań przedlekarskich czy przedratowniczych).
  • Gdy niezbędne jest przeprowadzenie jakiegokolwiek elementu badania przedmiotowego.
  • W przypadku noworodków i dzieci poniżej 12 tyg. życia, z objawami które niepokoją rodziców.
  • Każdy stan pacjenta, który w opinii lekarza prowadzącego wymaga osobistej wizyty pacjenta.

DIABETOLOGIA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • Diagnostyka zaburzeń gospodarki węglowodanowej.
  • Leczenie stanów przedcukrzycowych.
  • Kontynuacja leczenia cukrzycy typu 1 oraz innych specyficznych typów cukrzycy, zwłaszcza przy użyciu osobistych pomp insulinowych
  • Kontynuacja leczenia cukrzycy typu 2.
  • Kontynuacja leczenia cukrzycy ciążowej.
  • Leczenie cukrzycy w trakcie planowania ciąży i w czasie ciąży u kobiet z cukrzycą typu 1.
  • Weryfikacja efektów i ustalenie celów leczenia chorych na cukrzycę prowadzonych w POZ w ramach corocznej kontroli.
  • Edukacja diabetologiczna.
  • Konieczność uzyskania pilnej porady w sytuacji nagłego pogorszenia stanu zdrowia.

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • Przypadki nowo wykrytej cukrzycy typu 1, cukrzycy typu 2 oraz cukrzycy ciążowej.
  • Inicjacja insulinoterapii.
  • Inicjacja terapii pompowej i/lub użytkowania systemu ciągłego monitorowania glikemii.
  • Leczenie ostrych powikłań cukrzycy. Zaostrzenie, zwłaszcza nagłe, przewlekłych powikłań cukrzycy oraz wystąpienie chorób współistniejących pogarszających wyrównanie metaboliczne cukrzycy.
  • Konieczność wydania sprzętu medycznego i przeszkolenia w zakresie jego użytkowania (wstrzykiwacze do insuliny, glukometry),
  • konieczność wydania zaświadczeń o stanie zdrowia, możliwości prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz weryfikacja uprawnień do otrzymywania refundowanych zestawów infuzyjnych do osobistych pomp insulinowych.

KARDIOLOGIA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • Ocena stanu chorego, kontrola i optymalizacja przewlekłego leczenia.
  • Ocena zleconych badań dodatkowych wykonanych przez pacjenta.
  • Kontynuacja opieki nad pacjentami stabilnymi.
  • Kontrola w pierwszych 30 dniach od hospitalizacji z przyczyn kardiologicznych.
  • Kontrola urządzeń wszczepialnych z opcją telemonitoringu.

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • Nasilenie przewlekłych objawów choroby serca.
  • Objawy kardiologiczne występujące po raz pierwszy, celem ustalenia wstępnego rozpoznania i planowanych badań diagnostycznych.
  • Konieczność wykonania badań kardiologicznych np. echokardiografii serca.
  • Kwalifikacja do planowych zabiegów diagnostycznych (np. tomografia komputerowa serca, koronarografia) i terapeutycznych (np. wszczepienie stymulatora, kardiowertera-defibrylatora, zastawki ortalnej).
  • Kontrola urządzeń wszczepialnych bez opcji telemonitoringu lub w przypadku podejrzenia nieprawidłowego funkcjonowania urządzenia.
  • Każdy stan pacjenta, który w opinii lekarza prowadzącego wymaga osobistej wizyty pacjenta.

OKULISTYKA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • Wstępna ocena stanu zdrowia pacjenta a następnie planowanie i koordynacja postępowania diagnostycznego i leczniczego, stosownie do zgłaszanych objawów i sytuacji pacjenta.
  • Kontynuacja leczenia nad pacjentami stabilnymi, wystawianie recept, szczególnie w terapii jaskry

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • Wykonanie badania okulistycznego, badania dna oka, ocena skuteczności leczenia.
  • Ocena ostrości wzroku, ciśnienia wewnątrzgałkowego, pola widzenia, widzenia barw oraz innych badań okulistycznych.
  • Diagnostyka chorób oczu.
  • Korygowanie wad wzroku poprzez dobór szkieł okularowych lub soczewek kontaktowych
  • Wykonanie zabiegów laserowych i chirurgicznych.
  • Wystawianie zaświadczeń o stanie zdrowia.

PEDIATRIA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • Wstępna ocena stanu zdrowia pacjenta, zebranie wywiadu epidemiologicznego, a następnie planowanie i koordynacja postępowania diagnostycznego, stosownie do problemu pacjenta.
  • Kontynuacja leczenia chorób przewlekłych u starszych dzieci.
  • Wstępna kwalifikacja do szczepienia i bilansu zdrowia (tylko wywiad kliniczny i epidemiologiczny)
  • Porada żywieniowa i pielęgnacyjna

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • W przypadku noworodków i niemowląt poniżej 2 roku życia z gorączką lub objawami, które niepokoją rodziców (w tym z objawami z dróg oddechowych),
  • W przypadku objawów które niepokoją rodziców bez względu na wiek dziecka,
  • W przypadku braku poprawy stanu zdrowia dziecka po zastosowanym leczeniu w czasie ostatniej telewizyty,
  • W przypadku konieczności podania antybiotyku na podstawie objawów ustalonych w czasie telewizyty,
  • U noworodków i niemowląt po wypisaniu z oddziału noworodkowego przed pierwszą wizytą w poradni,
  • W przypadku kwalifikacji do szczepień ochronnych, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.
  • W przypadku wykonywania bilansów zdrowia zgodnie z ustalonymi terminami.
  • W przypadku konieczności zlecenia badań laboratoryjnych i obrazowych. Dopuszczalne jest zlecenie badań laboratoryjnych w czasie telewizyty następnie niezwłoczną oceną pacjenta w poradni z wynikami badań laboratoryjncych.
  • W każdym przypadku niepokojącej rodzica zmiany stanu zdrowia dziecka, zwłaszcza, gdy wywiad od rodzica jest niepewny.

FARMAKOLOGIA KLINICZNA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • U pacjentów w stanie stabilnym, wymagających monitorowania terapii z uwagi na przyjmowanie pojedynczych leków jak i ich kombinacji stosowanych w polifarmakoterapii.

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • Pacjenci z utrudnioną percepcją zaleceń, szczególnie osoby w podeszłym wieku, z uwagi, że ryzyko prowadzonej farmakoterapii przeważy nad potencjalną korzyścią terapeutyczną.
  • Pacjenci ze zmieniającą się w krótkim czasie funkcją nerek wpływającą na parametry eliminacyjne stosowanych leków.
  • Pacjenci stosujący leki o wąskim indeksie terapeutycznym, z uwagi na zagrożenie występowania objawów niepożądanych.
  • Pacjenci, u których pojawiają się często działania niepożądane jako konsekwencja farmakoterapii, szczególnie gdy występują one przy wprowadzaniu nowych leków do terapii.

ONKOLOGIA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • Wstępna ocena stanu zdrowia pacjenta • a następnie planowanie i koordynacja postępowania diagnostycznego, stosownie do problemu pacjenta.

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • W przypadku jakiegokolwiek objawu mogącego sugerować chorobę nowotworową.

ALERGOLOGIA, ASTMA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • Kontrola stabilnie przebiegającej, skutecznie leczonej (dobrze kontrolowane objawy) alergii wziewnej, skórnej i pokarmowej mająca na celu przedłużenie terapii.
  • Kolejna wizyta mająca na celu interpretację i ocenę wyników badań dodatkowych wykonanych w międzyczasie przy dobrym/stabilnym stanie chorego.
  • Konsultacja telefoniczna mająca na celu rozstrzygnięcie, czy chory może pozostać bez konsultacji kontaktowej, czy też jest ona bezwzględnie pożądana i w jakim czasie.
  • Omówienie z chorym strategii profilaktyki drugorzędowej dotyczącej zasad unikania alergennych czynników uczulających danego chorego.

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • Wizyta pierwszorazowa.
  • Zaostrzenie lub zmiana charakteru objawów chorobowych.
  • Konieczność wykonania badań dodatkowych in vivo.
  • Ciężkie postacie alergii, w tym szczególnie w trakcie lub tuż po reakcji anafilaktycznej.

GASTROENTEROLOGIA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • Ocena stanu chorego, kontrola i optymalizacja przewlekłego leczenia, jedynie pod warunkiem, że odbywa się ona u lekarza wcześniej prowadzącego pacjenta i posiadającego wgląd w jego dokumentację
  • Ocena zleconych badań dodatkowych wykonanych przez pacjenta.
  • Kontynuacja opieki nad pacjentami stabilnymi, w tym ewentualne przedłużenie lub zmiana terapii
  • Kontrola w pierwszych 30 dniach od hospitalizacji z przyczyn gastroenterologicznych, uwzględniając zalecenia szpitalne
  • W przypadku wizyt pierwszorazowych jest możliwa wyłącznie jako wstępna ocena problemu diagnostycznego i zaplanowanie niezbędnej diagnostyki

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • Zaostrzenie objawów chorób przewlekłych
  • Konieczność wykonania badań endoskopowych i/lub obrazowych
  • Kwalifikacja do planowych zabiegów diagnostycznych
  • Każdy stan pacjenta, który w opinii lekarza prowadzącego wymaga osobistej wizyty pacjenta.

REUMATOLOGIA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • U chorych ze stabilnym przebiegiem choroby reumatycznej uprzednio zdiagnozowanej przez lekarza reumatologa i wymagającej jedynie okresowej oceny przebiegu i bezpieczeństwa leczenia.
  • Gdy telewizyta ma na celu ocenę wyników badań dodatkowych i stosowanie się do zaleceń terapeutycznych.

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • U chorych z pierwszymi objawami zapalenia stawów lub układowej choroby tkanki łącznej.
  • U chorych na choroby reumatyczne z zaostrzeniem objawów choroby lub zmianą ich charakteru, w szczególności u chorych leczonych immunosupresyjnie.
  • U każdego chorego, którego stan w opinii lekarza prowadzącego wymaga osobistej wizyty.

NEUROLOGIA

nie Kiedy telewizyta jest dobrym rozwiązaniem:

  • Kontrola stabilnie przebiegającej, skutecznie leczonej (dobrze kontrolowane objawy) przewlekłej choroby neurologicznej mająca na celu przedłużenie terapii.
  • Kolejna wizyta mająca na celu interpretację i ocenę wyników badań dodatkowych wykonanych pomiędzy wizytami przy dobrym/ stabilnym stanie chorego.
  • Konsultacja telefoniczna mająca na celu rozstrzygnięcie, czy chory może pozostać bez konsultacji kontaktowej, czy też jest ona bezwzględnie pożądana i w jakim czasie.
  • Omówienie z chorym strategii postępowania w razie pogorszenia stanu zdrowia (konsultacja osobista/hospitalizacja).

nie Kiedy telewizyta nie może być zastosowana:

  • Wizyta pierwszorazowa.
  • Zaostrzenie, zmiana charakteru, wystąpienie nowych objawów chorobowych.
  • Konieczność wykonania badań dodatkowych wymagających osobistego badania

REKOMENDACJE OGÓLNE

ZDROWIE POLAKÓW W OBLICZU PANDEMII COVID-19.
NAJWAŻNIEJSZ POSTULATY NIEZALEŻNEGO, INTERDYSCYPLINARNEGO ZESPOŁU EKSPERTÓW ZDROWIA „CONTINUE CURATIO”
DO PACJENTÓW I DECYDENTÓW.

PROBLEM:
W ostatnich kilku miesiącach rozwój pandemii doprowadził w naszym kraju do wielu negatywnych zjawisk w zakresie opieki na chorymi niezakażonymi.

  1. Liczne przychodnie podstawowej opieki zdrowotnej i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej oraz oddziały szpitalne nadal ograniczają liczbę świadczonych usług medycznych.
  2. Czas oczekiwania na wykonanie świadczeń niepokojąco się wydłużył. Kolejki dla pacjentów pierwszorazowych stanęły. Liczba oczekujących narasta.
  3. Przecenia się możliwości e-wizyty, które na przykład w onkologii są niedopuszczalne.
  4. Wielu pacjentów w poszukiwaniu pomocy kieruje się bezpośrednio do SOR.
  5. Mamy obawy, iż wielu chorych w obawie przed zakażeniem się COVID19 zaniechało diagnostyki i leczenia chorób przewlekłych lub przerwało leczenie.
  6. Lekarze zauważają, iż wzrasta liczba powikłań wynikających z samoleczenie i nieracjonalnego kojarzenia leków.
  7. Wielu pacjentów nie radzi sobie z e-skierowniem i e-recpetą.
  8. Nie opracowano jednoznacznych wytycznych dotyczących organizacji opieki zdrowotnej dla osób niezarażonych i w kwarantannie jak również dla dyrektorów szkół.
NIEPOKOJĄCY EFEKT:
Pacjenci trafiają do gabinetów z dużym opóźnieniem, co istotnie pogarsza szansę na skuteczne leczenie. Pogorszenie sytuacji pacjentów jest także widoczne w zakresie monitorowania bezpieczeństwa stosowanej farmakoterapii.

POSTULOWANE ZMIANY:

  1. Przywrócenie pełnej, stałej i starannej opieki nad pacjentami z innymi chorobami zagrażającymi życiu
  2. Uregulowanie stosowania e-wizyty i jej miejsca w systemie w odniesieniu do choroby i stopnia jej zaawansowania
  3. Edukacja społeczna w zakresie korzystanie z ochrony zdrowia w nowych warunkach (jasny przekaz o zasadach ochrony osobistej, jasne zasady co robić, jeżeli czujesz się źle, jasne rekomendacje co do e-wizyty oraz zgłaszania się na planowane wizyty lekarskie i hospitalizacje, edukacja jak działa e -skierowanie i e-recepta, edukacja na temat negatywnych skutków samoleczenia)
  4. Przygotowanie, ujednolicenie i rozpropagowanie rekomendacji standardów opieki i organizacji ochrony zdrowia w okresie pandemii wśród pracowników ochrony zdrowia i menadżerów, mające na celu bezpieczeństwo epidemiczne i jednocześnie usprawnienie systemu. Szczególnie dotyczy to szpitali, w aspekcie współpracy między jednostkami w regionach.
  5. Przygotowanie i rozpropagowanie praktycznych wytycznych dla dyrektorów szkół (zalecania dotyczące organizacji zajęć lekcyjnych i nadzór nad ich realizacją, a także system konsultacyjny).
  6. Wzmocnienie roli Inspekcji Sanitarnej poprzez rozbudowę pionu sanitarno-epidemiologicznego, centralizację działań, nadanie uprawnień do kontroli i monitorowania przygotowania, wdrożenia i realizacji nowych standardów, a także ujednolicenie procedur w stacjach sanitarno-epidemiologicznych.
  7. Wprowadzenie bezpłatnych szczepień przeciwko grypie dla personelu medycznego i innych grup wysokiego ryzyka.
  8. Wprowadzenie do powszechnego użytku, szczególnie w poradniach POZ i na izbach przyjęć oraz SOR-ach szybkich testów diagnozujących ryzyko zakażenia SARS-CoV-2 i wirusem grypy.
  9. Wprowadzenie kwarantanny prewencyjnej dla pacjentów przygotowywanych do hospitalizacji planowych oraz obowiązkowe testy przed przyjęciem do szpitala.

APELUJEMY do chorych, aby nie czekali na koniec pandemii, bowiem CHROBY NIE CZEKAJĄ. DIAGNOSTYKI I LECZENIA INNYCH CHORÓB, W TYM CHORÓB PRZEWLEKŁYCH NIE MOŻNA ODKŁADAĆ NA PÓŹNIEJ. W placówkach ochrony zdrowia jesteście bezpieczni, bo nauczyliśmy się chronić naszych pacjentów i siebie przed zakażeniem. Zaniechanie leczenia podyktowane strachem przez COVID-19 może spowodować znacznie bardziej dramatyczne skutki niż sama pandemia.

APELUJEMY do decydentów o szybkie działania przywracające możliwość diagnostyki i leczenia wszystkich chorób niezakaźnych, bowiem odraczanie tych świadczeń może przynieść nieodwracalne skutki.